مدت زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
تمام افراد مبتلا به ام‌اس سعی می‌کنند از محرک‌هایی که باعث تشدید علائمشان می‌شود جلوگیری کنند. استرس، سیگار، خستگی و … را می‌توان جزو این محرک ها بشمار آورد.
در این فصل سال ابتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا می‌تواند علائم ام‌اس را بدتر کند.
پیشگیری از عفونت به واسطه واکسن بخش مهمی از مراقبت های پزشکی برای افراد مبتلا به ام‌اس است.
افراد مبتلا به ام‌اس باید طبق دستورالعمل های استاندارد واکسن، واکسینه شوند.
توجه داشته باشید که قبل از دریافت هر واکسنی، باید با پزشکتان در مورد داروهای ام‌اس که استفاده می‌کنید مشورت کنید.
نکات واکسیناسیون
افرادی که دچار عود ام‌اس می‌شوند باید واکسیناسیون را تا زمانی که علائمشان وخیم تر نشده یا فروکش کرده به تعویق بیندازند.
واکسن های زنده و تضعیف شده زنده برای افراد مبتلا به ام‌اس که اخیراً استروئید مصرف کرده اند یا از درمان های اصلاح کننده بیماری خاص (DMT) جهت سرکوب سیستم ایمنی استفاده کردند، توصیه نمی‌شود.
قبل از شروع هر گونه درمان DMT، با پزشکتان در مورد واکسنی که باید دریافت کنید یا اخیراً دریافت کرده اید مشورت کنید.
متخصصان ام‌اس در مورد خطرات احتمالی که فرد مبتلا به ام‌اس وقتی در معرض یکی از اعضای خانواده اش که به تازگی واکسن ویروس زنده دریافت کرده قرار می‌گیرد، توافق نظر ندارند به همین دلیل خانواده‌ی آن فرد باید با پزشک در مورد بهترین شیوه مدیریت این وضعیت صحبت کنند.
دریافت واکسن آنفولانزا و سایر واکسن ها همزمان با واکسن کووید-19 بی خطر است.
واکسیناسیون معمول سالانه آنفولانزا برای همه افراد بالای 6 ماه که شرایط خاصی جهت دریافت واکسن ندارند توصیه می‌شود.
افراد مبتلا به ام‌اس باید سالانه واکسن آنفولانزا را دریافت کنند، مگر اینکه دلیل خاصی داشته باشد که نتوان آن را دریافت کرد.
استفاده از واکسن های زنده (مانند اسپری بینی FluMist) در افراد مبتلا به ام‌اس که در حال حاضر DMT مصرف می‌کنند، توصیه نمی‌شود. قبل از دریافت واکسن زنده، خطرات، مزایا و زمان مناسب را با پزشکتان در میان بگذارید.
زنان باردار وآنهایی که به تازگی زایمان کردند در معرض خطر بیشتری برای بیماری‌ها و عوارض ناشی از آنفولانزا هستند. واکسن زدن در دوران بارداری می‌تواند به محافظت از نوزاد در برابر آنفولانزا، پس از تولد کمک کند.
گزینه‌های واکسن زیادی برای این فصل آنفولانزا وجود دارد. با پزشکتان در مورد مناسب ترین گزینه مشورت کنید.
برخی از داروهای ام‌اس، مانند میتوکسانترون نیز نحوه عملکرد سیستم ایمنی بدن شما را تغییر می‌دهند. اگر در حین مصرف آنها واکسن حاوی ویروس زنده را دریافت کنید، ممکن است در واقع به بیماری‌ای مبتلا شوید که واکسن برای جلوگیری از ابتلا به آن عمل می‌کند. سایر درمان‌ها، مانند استروئیدها، ممکن است عملکرد واکسن را کاهش دهند.
دستورالعمل های واکسن برای داروهای جدیدتری که برای ام‌اس ارائه شده است عبارتند از:
آلمتوزوماب – پس از یک دوره مصرف این دارو نباید واکسن زنده یا ضعیف شده دریافت کنید.
اکرلیزوماب – هر واکسن زنده یا ضعیف شده باید حداقل 4 هفته قبل از شروع درمان تزریق شود.
Ublituximab-xiiy – واکسن‌های زنده باید 4 هفته قبل از شروع درمان داده شوند، اما در حین مصرف بریوموی توصیه نمی‌شوند. واکسن های غیر زنده 2 هفته قبل درمان باید تزریق شوند.
واکسن هایی که می‌توانید مصرف کنید:
واکسن هایی که متخصصان آن ها را برای افراد مبتلا به ام‌اس بی‌خطر می‌دانند عبارتند از:
- آنفولانزای فصلی
- هپاتیت B
- آبله مرغان
- کزاز
- واکسن های پنوموکوک
- HPV
- سرخک – اوریون – سرخجه
- واکسن های فلج اطفال ساخته شده با ویروس فلج اطفال “کشته شده”.
- هاری
- کووید 19
- آبله: در حالی که اثر آن بر افراد مبتلا به ام‌اس مشخص نیست، خطر ابتلا به این بیماری کشنده بسیار بیشتر از خطر عود ام‌اس است بنابراین اگر فکر می‌کنید که در معرض آبله قرار دارید، باید این واکسن را دریافت کنید.
با پزشک خود در مورد اینکه کدام واکسن را چه زمانی دریافت کنید صحبت کنید. اگر به واکسنی که حاوی ویروس زنده است نیاز دارید، پزشکتان باید داروهای ام اسی را که مصرف می‌کنید یا ممکن است در آینده به آنها نیاز داشته باشید، در نظر بگیرد.
