آیا لازم است درباره‌ی HPV با شریک جنسی صحبت شود؟
HPV شایع‌ترین عفونت مقاربتی در جهان است که هر سال حدود 13 میلیون نفر به آن مبتلا می‌شوند. اغلب افراد فعال جنسی در طول زندگی خود به نوعی از آن دچار می‌گردند، حتی بدون آنکه از این موضوع آگاه باشند. بیشتر انواع این ویروس بی‌خطر هستند و معمولاً توسط بدن پاک سازی می‌شوند. با این حال، همین موضوع باعث می‌شود بسیاری از افراد ناآگاهانه ناقل بوده و ویروس را منتقل کنند.
با توجه به فراگیر بودن آن، برخی تصور می‌کنند شاید ضرورتی نداشته باشد که با شریک جنسی خودشان مطرح کنند. اما واقعیت این است که برخی گونه‌های HPV می‌توانند خطرناک باشند.
همه‌ی انواع HPV بی‌ضرر نیستند
از میان بیش از 200 نوع ویروس HPV، بسیاری مشکلی ایجاد نمی‌کنند. اما برخی مانند گونه‌های 6 و 11 موجب ایجاد زگیل تناسلی می‌شوند. این دو نوع گونه را کم‌خطر می‌دانند، چرا که معمولاً منجر به سرطان نمی‌شوند، ولی همچنان قابل انتقال و گاه آزار دهنده‌اند.
در مقابل، 12 نوع پرخطر نیز وجود دارد که می‌توانند به سرطان‌هایی مانند سرطان دهانه‌ی رحم، واژن، آلت، مقعد، گلو و دهان منجر شوند. به‌ویژه گونه‌های 16 و 18 نقش مهمی در بروز سرطان دهانه‌ی رحم دارند.
نکته‌ی مهم آن است که ابتلا به این ویروس‌ها به معنای قطعی بودن بروز سرطان نیست. اغلب افراد بدون مشکل خاصی با آن مقابله می‌کنند، اما در صورت انتقال، ممکن است برای دیگران خطرناک باشد.
چرا آگاهی از HPV اهمیت دارد؟
برخلاف تصور رایج، امکان انجام تست HPV تنها برای افرادی فراهم است که دهانه‌ی رحم دارند. افرادی که آلت تناسلی مردانه دارند، معمولاً امکان انجام این تست را ندارند، مگر در صورت بروز علائمی مانند زگیل.
زنان از 21 سالگی با تست پاپ اسمیر و از 30 سالگی با تست HPV یا ترکیبی از هر دو مورد غربالگری قرار می‌گیرند. اما مردان در بیشتر مواقع از ابتلا به این ویروس آگاه نمی‌شوند. مگر این‌که علائمی مشاهده کنند.
در نتیجه، ممکن است فردی ناقل HPV باشد، بدون آنکه نشانه‌ای داشته باشد یا خود از آن مطلع شود، و به‌طور ناخواسته، شریک جنسی خود را در معرض خطر قرار دهد. این موضوع خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را بالا می‌برد، چرا که حدود 40٪ از سرطان‌های مرتبط با HPV در مردان اتفاق می‌افتد.
رابطه‌ی جنسی ایمن، محافظت کامل ایجاد نمی‌کند.
اگرچه استفاده از کاندوم و دیگر وسایل محافظتی مفید است، اما چون HPV از طریق تماس پوست با پوست منتقل می‌شود، هیچ وسیله‌ای نمی‌تواند صد در صد مانع انتقال آن شود.
با این حال، بهترین راه پیشگیری، دریافت واکسن HPV است. این واکسن هم در برابر انواعی از ویروس که موجب زگیل می‌شوند و هم در برابر 7 نوع مرتبط با سرطان محافظت ایجاد می‌کند و برای تمام جنسیت‌ها تا سن 45 سالگی قابل تزریق است.
گفت‌وگو درباره‌ی HPV ضروریست اما نه دلهره‌آور
با توجه به فراگیری HPV، نباید آن را مایه شرم دانست. پزشکان توصیه می‌کنند در صورت اطلاع از ابتلا، بهتر است با شریک جنسی در میان گذاشته شود، حتی اگر به‌نظر بی‌اهمیت برسد. این نشانه‌ی صداقت، احترام و توجه به سلامت یکدیگر است.
آگاهی از این موضوع می‌تواند فرصتی مناسب برای انجام چکاپ مشترک، آزمایش‌های کامل بیماری‌های مقاربتی و دریافت اطلاعات علمی از پزشک باشد. در صورت نگرانی یا سردرگمی، مشاوره با متخصص زنان می‌تواند در مسیر آگاهی و پیشگیری کمک کننده باشد.
