مدت زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
یک مطالعه جدید در آلمان که شامل بیش از 1700 فرد مبتلا به ام اس بوده، شواهدی را نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض نور خورشید، همانطور که با سطح ویتامین D خون در ارتباط است، با شدت ام اس نیز مرتبط است. آنها همچنین شواهدی را یافتند که نشان می‌دهد چگونه نور خورشید بر فعالیت سلول‌های ایمنی تأثیر مثبتی می‌گذارد. البته به یاد داشته باشید که بیش از حد در معرض نور خورشید قرار گرفتن به دلیل خطر ابتلا به سرطان پوست، توصیه نمی شود.
همانطور که قبلاً گفته شد، نور خورشید و ویتامین D با خطر ابتلا به ام اس مرتبط هستند. شواهد حاکی از آن است که قرار گرفتن در معرض نور خورشید و در نتیجه سطوح بالاتر ویتامین D خون، خطر ابتلا به ام اس را کاهش می دهد. ام اس در عرض های جغرافیایی که دورتر از خط استوا هستند بیشتر و در مناطق نزدیک به استوا کمتر شایع است. این مطالعه ارتباط بین قرار گرفتن در معرض نور خورشید، عرض جغرافیایی و سطوح ویتامین D را با فعالیت و شدت بیماری ام اس بررسی می کند.
محققان داده‌های دو مطالعه بزرگ در حال انجام بر روی افراد مبتلا به MS را بررسی کردند: 908 نفر مبتلا به ام اس اولیه که هنوز درمان اصلاح کننده بیماری را دریافت نکردند، و 808 نفر مبتلا به MS که اغلب تحت درمان با اینترفرون بتا-1a می باشند. آنها اطلاعات جمع آوری شده از معاینات بالینی، MRI و میزان ناتوانی و همچنین سطوح ویتامین D و فعالیت ژن (به ویژه ژن MC1R که با حساسیت به نور خورشید مرتبط است) در نمونه های خون را بررسی کردند، و همچنین داده هایی در مورد چندین نفر که تحت درمان با نور ماوراء بنفش قرار گرفته بودند را، ارائه دادند.
این تیم یک سری تجزیه و تحلیل با نتایج زیر انجام داد:
عرض جغرافیایی پایین تر (نشان دهنده قرار گرفتن در معرض بیشتر خورشید) با افزایش سطح ویتامین D خون همراه است، به جز در زیر گروه افرادی که تحت درمان با اینترفرون بودند، که هیچ ارتباطی ندارد.
عرض جغرافیایی پایین تر و سطوح بالاتر ویتامین D با کاهش خطر عود و احتمال کمتر ناتوانی همراه است.
در افراد دارای ژن MC1R که به نور خورشید حساس بودند، عرض های جغرافیایی پایین تر با فعالیت بیشتر بیماری ام اس همراه بوده، در حالی که در افراد بدون این ژن، عرض های جغرافیایی پایین تر با فعالیت کمتر بیماری مرتبط بود.
عرض جغرافیایی بالاتر (قرار گرفتن در معرض آفتاب کمتر) و سطوح پایین ویتامین D با ام اس حاد تر همراه است، به جز زیر گروهی از افراد تحت درمان با اینترفرون.
بررسی سلول‌های ایمنی افراد تحت درمان با نور ماوراء بنفش، نشان دهنده فعال شدن ژن‌های مرتبط با تولید ویتامین D و اینترفرون بتا (اینترفرون بتا فقط یک درمان ام‌اس نیست، بلکه توسط سلول‌های ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت تولید می‌شود) می باشد.
این مطالعه شواهدی را درباره ارتباط در معرض نور خورشید قرار داشتن و سیر بیماری ام اس ارائه می‌کند، و همچنین نشان می‌دهد که نور خورشید به دلیل بالا رفتن سطح ویتامین D می تواند بر فعالیت سیستم ایمنی تأثیر بگذارد.
پیشنهاد ما به شما
حدود 15 دقیقه در روز در معرض نور خورشید قرار گرفتن به بدن شما اجازه می دهد تا ویتامین D را با جذب از طریق پوست بسازد.
چگونه می توان این روند را در زمستان ادامه داد؟
اگر هوا به اندازه کافی گرم است، صبح ها یا زمان های دیگری که خطر آفتاب سوختگی وجود دارد، بیرون بروید.
سخن پایانی
ما می دانیم که ام اس یک بیماری پیچیده و فردی است و اثرات در معرض قرار گرفتن نور خورشید می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی از بیماران ام اس ممکن است متوجه شوند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا آفتاب گرفتن می تواند علائم آنها را به دلیل گرما و بدتر شدن هدایت پیام های عصبی شدید تر کند. برخی دیگر ممکن است متوجه شوند که تأثیری ندارد یا حتی می تواند علائمشان را تسکین دهد. بنابراین بهتر است ابتدا با پزشکتان مشورت کنید و سپس با توجه با شرایط جسمیتان این کار را انجام دهید.
