سال 2005، روز شکرگزاری بود، و من جلو میز غذا ایستاده بودم و به این همه غذای خوشمزه که روی میز چیده شده بود نگاه میکردم. بوی بوقلمون، پوره سیبزمینی، سس، پایها و شیرینیها توی فضا پیچیده بود و صدای خندههای خانواده و دوستان از اتاق کناری میآمد. همه چیز به آدم حس راحتی و گرما میداد. اما برای من، این تعطیلات یه بار سنگین هم داشت: زندگی با اماس. تعطیلات برای خیلیها یعنی شادی و وقت گذراندن با خانواده و خوردن غذاهای خوشمزه. ولی برای کسی که اماس داره، گاهی این زمان بیشتر از اینکه خوشایند باشه، میتونه چالشبرانگیز باشه. خستگی، گیجی، تغییرات دما و از همه مهمتر، غذاهایی که نمیشه به راحتی ازشون گذشت. من عاشق طعم پوره سیبزمینی و پای کدو بودم، اما خوب میدونستم که این غذاها ممکنه به بدنم آسیب برسونن. یادمه وقتی تازه تشخیص به اماس داده شده بودم، هنوز نمیفهمیدم که انتخابهای غذاییام چطور میتونن تأثیر زیادی روی روند بیماریم داشته باشن. مثل خیلیها فکر میکردم تعطیلات یعنی وقت خوشگذرونی و خوردن هر چی دلم میخواد و بعداً هم به عواقبش فکر میکنم. ولی بعد از اینکه چند بار احساس خستگی زیاد یا حتی بدتر شدن علائم به خاطر خوردن شیرینیها، لبنیات یا شکر رو تجربه کردم، فهمیدم که باید خیلی بیشتر مراقب باشم. دیگه نمیشد همون غذاهایی که باعث التهاب میشدند رو بخورم. غذاهایی که التهاب ایجاد میکنند شامل شکر، کربوهیدراتهای تصفیهشده، گوشتهای فرآوریشده و لبنیات هستن. اینها میتونن باعث درد، خستگی و بدتر شدن علائم بشن. و تعطیلات که همیشه پر از این غذاهاست، میتونه کار رو سختتر هم کنه. اما اگر به غذاهای ضد التهابی که پر از میوهها، سبزیجات، پروتئینهای کمچرب و غلات کامل هستند توجه کنیم، میتونیم علائم رو کاهش بدیم و وضعیت بهتری داشته باشیم.
چطور در تعطیلات غذا بخوریم؟
واقعیتش اینه که زندگی با اماس توی تعطیلات یه جور رقص ظریف میمونه. وقتی همه چیز خوشمزه و وسوسهانگیزه، مقاومت کردن در برابرش سخت میشه. ولی من بعد از مدتها یاد گرفتم که بیشتر به انتخابهای غذاییام دقت کنم. به جای اینکه سریع یه تکه دیگه پای بردارم یا بشقابم رو پر کنم، از خودم میپرسم این غذا برام مفیده یا نه؟ هدفم این نیست که خودم رو از لذت بردن محروم کنم، بلکه میخوام با آگاهی هر غذایی که میخورم رو انتخاب کنم.
اینها چند تا نکتهای هست که به من کمک کرده در تعطیلات بدون اینکه احساس محرومیت کنم، درست غذا بخورم:
1. غذاهای مورد علاقهات رو به شکل سالمتر درست کن: لازم نیست تمام غذاهایی که دوست داری رو کنار بذاری. میتونی نسخههای سالمترش رو امتحان کنی. مثلاً به جای سیبزمینی له شده، از گلکلم له شده استفاده کن یا از کینوا به جای برنج استفاده کن.
2. غذاهای طبیعی و سالم رو انتخاب کن: وقتی به مهمونی میری، به غذاهای طبیعی مثل سبزیجات کبابی، سالادهای تازه یا پروتئینهای کمچرب مثل بوقلمون یا ماهی توجه کن. این غذاها خیلی به کاهش التهاب کمک میکنن.
3. شیرینیها رو محتاطتر انتخاب کن: همه ما عاشق شیرینیهای تعطیلاتیم، ولی من یاد گرفتم که فقط یه تکه کوچک از اونها بخورم و از زیادهروی در مصرف شکر پرهیز کنم. شکر زیاد میتونه التهاب ایجاد کنه و انرژی رو بالا ببره، ولی بعدش به شدت افت انرژی داری.
4. آب زیاد بنوش: بین نوشیدنیهای الکلی و کوکتلها ممکنه فراموش کنی که آب بخوری. اما کمآبی میتونه خستگی رو بیشتر کنه. من همیشه بین هر نوشیدنی الکلی یک لیوان آب میخورم و روزم رو با یه لیوان آب شروع میکنم.
5. از لحظات در کنار عزیزانت بودن لذت ببر: تعطیلات فقط برای خوردن و نوشیدن نیست. بلکه زمانی برای بودن کنار عزیزان، قدردانی و لذت بردن از لحظات خوبه. وقتی به چیزهایی که داری و ارزش براشون قائلی فکر میکنی، دیگه احساس نمیکنی که باید حتماً غذای زیاد بخوری.
در این تعطیلات، ازتون میخوام که مثل هر بخش دیگه از زندگی، با آگاهی و دقت به غذاهایی که میخورید توجه کنید.